Filmy choroba psychiczna, surrealizm

Donnie Darko (Jake Gyllenhaal), nastolatek, któremu życie ratuje olbrzymi królik, jest głównym bohaterem filmu. W zamian Donnie musi robić dla niego różne rzeczy. Rodzina podejrzewa, że chłopak ma problemy psychiczne. Ale z czasem okazuje się, że to, co robił Donnie nie było całkiem bez sensu, a wszystko układa się w jedną spójną całość.

Ekranizacja futurystycznej powieści A. Burgessa opowiada o amoralnym punku, który poddany zostaje praniu mózgu i zmienia się w porządnego obywatela, by w finale znów stać się tym, kim był na początku. Kubrick zrealizował porywającą przypowieść moralną opartą na niezapomnianych obrazach, niezwykłych zbitkach muzycznych i fascynującej nowomowie, którą posługują się Alex i jego kumple.

Genialny matematyk Max Cohen (Sean Gullette) znajduje się o krok od rozszyfrowania tajnego kodu, dającego władzę nad materialnym i duchowym światem. Wkrótce orientuje się, że jest śledzony przez agentów potężnego koncernu giełdowego i ultra-ortodoksyjną sektę religijną. Musi wybierać między zdrowym rozsądkiem a szaleństwem, świętością a bluźnierstwem, wiedzą a ignorancją, a przede wszystkim zdecydować, czy jest w stanie udźwignąć śmiertelny ciężar swojego odkrycia... Przez ostatnie dziesięć lat konstruowań ogromny komputer - Euklidesa, którego rozbudowane układy zajęły prawie całe jego skromne mieszkanie. Przy użyciu Euklidesa prowadził obliczenia, które miały go doprowadzić do odszyfrowania numerycznego wzoru sterującego prawidłowościami wzrostu i spadku notowań na giełdzie. Tę wiedzę pragną od niego wydobyć biznesmeni z Wall Street.

Lata siedemdziesiąte. Raoul Duke i Dr Gonzo (w tych rolach Johnny Depp i Benicio Del Toro) podążają do Las Vegas - miasta wiecznego hazardu i zatracanych pieniędzy. Jak się okazuje, są oni uzależnieni od róznego rodzaju używek typu Eter, LSD, Kokaina i wiele innych. Podający się za dziennikarza (R. Duke) oraz Prawnika (Dr. Gonzo) przyczyniają się do całkowitej destrukcji miejsc, w których przebywają. Ich głównymi celami są pokoje hotelowe, gdzie po zameldowaniu traktują je jak typową stajnie, w której przeżywają "odloty" swojego życia. Czarna Komedia mówiąca nam, o tym, jakie są przemyślenia, halucynacje i motywy do czynów po spożyciu środka odurzającego.

Młody, inteligentny i niedoświadczony autor wystawianych na Broadwayu sztuk Barton Fink przybywa w 1941 do Hollywood, gdzie na zlecenie despodycznego magnata filmowego ma napisać scenariusz dla trzeciorzędnego filmu o zapaśnikach. Przeżywa on niemoc twórczą podczas desperackiej próby sprawdzenia się w gatunku twórczości, do którego nie ma żadnego stosunku. Musi też uznać wyobcowanie w kontakcie z pospolitą kulturą mieszczańską, z którą właściwie czuje się związany. Urozmaicenie przynosi mu znajomość z nieco maniakalnym, ale przyjaznym lokatorem z sąsiedniego pokoju. Kiedy później okazuje się, że jest on wielokrotnym mordercą, Barton Fink zostaje wplątany w niebezpieczne wydarzenia, z których z trudnością uchodzi z życiem.

Ostatnie dni 1999 roku w Los Angeles. Całe miasto jest pogrążone w chaosie. Głównym bohaterem filmu, jest były policjant Lenny Nero (Ralph Fiennes), który handluje elektronicznymi zapisami ludzkich przeżyć. Na jednym z clipów Lenny widzi morderstwo.

Zły mag lodu, Lord Nekron (Sean Hannon) wysyła swoich neandertalskich sługusów by porwali księżniczkę Teegrę (Cynthia Leake). Młody wojownik Larn (Randy Norton), którego wieś została zniszczona przez Nekrona, i tajemniczy ale potężny Darkwolf (Steve Sandor), wyruszają aby wydostać księżniczkę z niewoli.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Film rozpoczyna scena parapsychicznego seansu, podczas którego kobieta-medium, odczytuje myśli wysyłane przez umysł zbrodniarza, który ma na sumieniu okrutne zabójstwo. Wkrótce kobieta zostaje w brutalny sposób zamordowana. Świadkiem jej śmierci jest mieszkający w Rzymie amerykański pianista (David Hammings), który z przybyłą na miejsce zbrodni wścibską fotoreporterką (Daria Nicolodi) postanawia wytropić zbrodniarza.

Jaka jest różnica pomiędzy jawą a snem? Czy sen potrafi być bardziej realny niż jawa? Czy sny można kontrolować? Co może się stać jeśli bariera pomiędzy snem a jawą przestanie istnieć? Na te pytania próbuje, przynajmniej częściowo, odpowiedzieć film.